The Third Man

Barbarber, officieel bestaand van 1958 tot 1971, had drie redacteurs. De namen zijn J. Bernlef, K. Schippers en G. Brands. Hans Renders beschreef in zijn geschiedenis van Barbarber de bepalende rol van G. Brands.
Oorspronkelijk moest het blad van Wim de Graaf en F. Jacobsen 'Rabarber' heten en een satirisch blad zijn. Maar dat wilden K. Schippers (Gerard Stigter) en G. Brands (Gerard Bron), die er bij kwamen, helemaal niet. Ze wilden een blad zoals ze het zelf wilden. De naam werd al gauw veranderd in Barbarber ('iemand zal zich wel versproken hebben'). De vormgeving van het omslag werd nog voor het eerste nummer vastgelegd door G. Brands. Hij bepaalde vanaf het tweede nummer ook het eigene formaat: het stencil werd in de lengte gevouwen. Zo simpel was het dus een blad te beginnen.
Barbarber werd door de redacteuren volgeschreven - al dan niet onder schuil- of echte naam. G. Brands (of moeten we zeggen Gerard Bron ?) gebruikte ook nog de namen G. Brat, G. Brots, G. v.d. Bak (die we ook in de Drukseluitgave terugvinden) en G. Brygfts. Ze smokkelden 'doodgewone' dingen in het blad maar ook veel werk van geestesgenoten: Picabia, Satie, Samuel Beckett, Daniil Charms. Er waren ook Jan Hanlo, Chris van Geel, Leo Vroman, e.a. als min of meer vaste medewerker. Wie de Barbarbernummers doorbladert, wie het boek Barbarberalfabet ter hand neemt, staat versteld van de frisheid, het je-m'en-foutisme, de ernst waarmee de dingen beschreven worden, de rol van de natuur. Zeker, dit was een jongenstijdschrift. Zoals mannen zouden moeten blijven.
Door de vormgeving en de inhoud van de stukken (kort, laconiek) heeft Barbarber het uitzicht en de mentaliteit van een encyclopedie. De dingen worden door het beschrijven in de wereld (en in de cultuur) geplaatst en alles is waard om opgenomen te worden. Deze mentaliteit is vrijheid.
G. Brands is vanaf het begin een mythische figuur geweest. Hans Renders: 'In de loop van 1959 verhuisde Brands voor zaken naar Ghana, en hij bleef daar tot 1963. Dit gegeven is debet geweest aan het gerucht dat redacteur Brands een fictieve figuur was.'
G. Brands heeft 'Het laatste kwatrijn' in Barbarber 4 gepubliceerd. Door de redactie werd dit als het beste kwatrijn van de twintigste eeuw beschouwd. Brands publiceerde in het tijdschrift naast poëzie ook natuurobservaties, 'gevonden teksten', tekeningen. G. Brands is na de Barbarberperiode redacteur van 'Hollands diep' geweest, schreef kinderboeken en was hoofdredacteur van het populair-wetenschappelijke tijdschrift 'Kijk'.
Druksel geeft van G. Brands 'Weerloos overgeleverd' uit, een bundel van tien gedichten en weer blijkt dat Barbarber zolang de redacteuren leven, blijft bestaan. De bundel bevat diversiteit, diepgang, poëzie, natuur en vriendschap.